9 kawowych mitów

Najlepsza kawa na świecie pochodzi z Włoch.

We Włoszech nie uprawia się kawy, ponieważ nie ma tam ku temu warunków. Uprawia się ją w takich krajach jak Etiopia, Kenia, Brazylia, Kolumbia, czy Indonezja. Jako „włoską kawę” należy rozumieć klasyczne kompozycje różnych ziaren, zwykle mocno palonych. We Włoszech działa bardzo wiele palarni produkujących znakomitą kawę, ale ziarna, które są przez nie używane pochodzą ze znacznie odleglejszych krajów.

Do dobrego espresso konieczna jest robusta.

Robusta to gorsza odmiana ziaren kawowca (w porównaniu do lepszej arabiki). Produkuje ona nieco więcej pianki (cremy), dlatego niekiedy uważa się, że jest ona niezbędna w espresso. Nie jest to prawda. Stuprocentowa arabika również wytworzy dobrą cremę, a także będzie miała lepszy smak. Robustę częściej używa się na biednym południu Włoch. W palarniach bogatszej północy (np. w Mediolanie) robusty albo się nie używa, albo używa jej się bardzo mało.

Kawę można zmielić w pewnym uniwersalnym stopniu, dobrym do różnych metod parzenia.

Większość kaw mielonych dostępnych na półkach sklepowych jest rekomendowana do różnych metod parzenia. Być może niekiedy uda się uzyskać nawet przyzwoity rezultat, ale nic nie zastąpi kawy zmielonej własnoręcznie. Dzięki temu będzie ona nie tylko świeższa, ale także dostosowana do takiego sposobu zaparzania, jaki lubimy. O mieleniu kawy pisałem już tutaj.

Kawa pomaga przeżyć dzień po imprezie.

Kawa nie tylko nie leczy kaca, ale może go jeszcze pogłębić. Nie dość, że sprzyja odwodnieniu, to jeszcze wypłukuje magnez i inne minerały, które są potrzebne do regeneracji organizmu.

Kawa ciemniej palona zawiera więcej kofeiny, niż jaśniej palona.

Jest to częste pytanie. Sposób palenia kawy nie wpływa na zawartą w niej kofeinę. Dłuższe palenie skutkuje większym postępem procesów karbonizacyjnych, co czyni kawę „mocniejszą” w smaku, ale nie zmienia ilości zawartej w niej kofeiny.

Pianka (crema) na powierzchni espresso to oznaka kawy dobrej jakości.

Pianka, która tworzy się na powierzchni espresso składa się z drobnych pęcherzyków dwutlenku węgla pokrytych melanoidynami (dzięki czemu nie pękają one szybko). Dwutlenek węgla powstaje w trakcie palenia kawy (ziarna podlegają procesom karbonizacyjnym), a potem stopniowo się ulatnia. Owa pianka oznacza więc, że kawa jest w miarę świeża, ale niekoniecznie musi być wysokiej jakości.

Zielone (niewypalone) ziarna kawy są dobre na odchudzanie.

Jedna z popularniejszych ostatnio teorii. Wyciąg z zielonej kawy (a zwłaszcza wchodzący w jego skład kwas chlorogenowy) może mieć niewielki wpływ na „przeprogramowanie” organizmu tak, aby w większym stopniu korzystał z zapasów zgromadzonego tłuszczu. Trudno jednak uznać, że zalanie surowych ziaren kawy gorącą wodą i wypicie takiego naparu w jakikolwiek sposób pomoże pozbyć się niechcianych kilogramów. O zielonej kawie na odchudzanie pisałem już tutaj.

Picie dużej ilości kawy powoduje raka.

Przeprowadzono setki badań na ten temat i żadne z nich nie potwierdziło tej tezy. Tak naprawdę jest zupełnie odwrotnie: picie kawy (a także herbaty) może chronić przed rakiem, ponieważ zawiera ona przeciwutleniacze, które mają wpływ na blokowanie powstawania komórek rakowych i spowalniają procesy starzenia.

Tłuste mleko łatwiej się pieni.

Popularne napoje na bazie espresso, takie jak cappuccino, czy latte zawierają w sobie sporą ilość spienionego mleka. Niektórzy uważają, że im tłustsze mleko, tym łatwiej się pieni. Nie jest to do końca prawa. Za to, czy mleko można łatwo spienić odpowiada zawarte w nim białko. W standardowym opakowaniu mleka znajdują się 3 g białka w 100 ml (niezależnie od zawartości tłuszczu). W wielu kawiarniach używa się specjalnego mleka dla baristów, które ma okło 4,5 g białka w 100 ml. Dzięki temu pieni się ono łatwiej, a uzyskana pianka ma kremową konsystencję.